صنعت تولید ورق ها و فیلم های پلیمری و نیز صنایع مرتبط با پوشش دهی از دیرباز همواره با مشکلات متعددی مواجه بوده اند. یکی از مهمترین این مشکلات، تمایل لایه های فیلم به مسدود کردن (بلوکه کردن) حرکت یکدیگر یا مسدود کردن دیگر سطوح مجاور می باشد. این مشکل که اصطلاحاً بلاکینگ (Blocking) نامیده شده در مورد ورقها و فیلم های پلی الفینی همچون پلی اتیلن (PE) و پلی پروپیلن (PP) تولید شده به روش قالبگیری (Cast) و بادی (Blow) و نیز فیلم های پلی پروپیلن دو سویه جهت یافته (BOPP) محسوستر است.
پدیده بلاکینگ همچنین در فرآیندهای تولید ظروف یکبار مصرف به روش ترموفرمینگ از ورق های پلیمری نیز منجر به مشکلات متعددی می گردد.
از آنجایی که پدیده بلاکینگ منجر به بروز مشکلاتی همچون افزایش ضایعات تولید، کاهش نرخ تولید، کاهش کیفیت محصول تولیدی و نهایتاً ایجاد مشکل در فرآیندهای بعدی همچون دوباره پیچی، چاپ و پوشش دهی می گردد، بررسی منشأ این پدیده و راهکارهای برطرف نمودن از جمله مباحث مهم در صنایع پلیمری می باشد.


از جمله راهکارهای کلی حل این مشکلات تغییر زبری سطح فیلم می باشد که می تواند با استفاده از روشهای مختلف اصلاح شیمیایی یا فیزیکی انجام شود. با این وجود، بهره گیری از اینگونه روشهای اصلاح در مقیاس صنعتی برای تولید اغلب محصولات فیلم گونه توجیه اقتصادی ندارد. لذا در طی دهه های گذشته محققان به دنبال روشی جایگزین برای حل این مشکلات بوده اند.
یکی از مؤثرترین و سودمندترین راهکارها برای افزایش زبری سطح و نتیجتاً کاهش مشکلات ناشی از بلاکینگ، تلفیق پرکننده های آلی و معدنی با رزین پلیمری مورد استفاده (PE، PP و …) می باشد. در این راستا می توان از پرکننده های مختلف بهره گرفت. با این حال استفاده مستقیم از پرکننده ها در رزین های پلیمری به منظور افزایش زبری، نیازمند طراحی دقیق فرمولاسیون و مهندسی نمودن تمامی جوانب و عواقب می باشد. بطوریکه عدم رعایت این موارد می تواند اثرات جانبی دیگری به همراه داشته باشد. به همین دلیل، به جای استفاده مستقیم از پرکننده ها در رزین، استفاده از مستربچهای آنتی بلاک برای کاهش مشکلات بلاکینگ در دستور کار بسیاری از کارخانجات و صنایع پلیمری قرار گرفته است.
بهره گیری از مستربچهای آنتی بلاک، مؤثرترین روش برای رفع مشکل بلاکینگ در محصولات پلیمری می باشد. این مستربچ ها در مقیاس میکروسکوپی از سطح فیلم خارج و منجر به پیدایش برجستگیهای میکرونی (زبری های بسیار ریز) می شوند. بطوریکه این برجستگی ها در کمینه سازی تماس فیلم به فیلم و افزایش فاصله لایه ها مفید واقع شده و از اینرو بلاکینگ کاهش چشمگیری خواهد داشت.
به عبارت دیگر، بلاکینگ بین لایه های مجاور منجر به افزایش اصطکاک (مقاومت در برابر حرکت) در فصل مشترک می شود. حضور مستربچ های آنتی بلاک در کاهش ضریب اصطکاک فیلم به فیلم (COF) سهیم می شوند. COF مقیاسی از دشواری نسبی لغزش یک سطح روی سطح مجاور میباشد. مقاومت بزرگتر در برابر لغزش مبین COF بزرگتر است.
شرکت سیبا پلیمر کبیر با انجام آزمونهای متنوع و منطبق با استانداردهای مربوطه، قادر به ارائه تخصصی انواع مستربچ آنتی بلاک پایه معدنی و آلی برای کاربردهای گوناگون می باشد.
